Dagelijks zijn er miljoenen mensen die muziek downloaden. Dit gebeurt zowel via ‘legale’ download sites waar men een klein bedrag per nummer moet betalen, als via P2P netwerken wat dus in principe gratis is. Over de muziek die via die netwerken uitgewisseld wordt zijn al veel discussies gevoerd, is het nou legaal of illegaal, moet er een wet gemaakt worden die het verbiedt of niet, enzovoort. Het feit dát deze discussie gevoerd wordt is vanwege het auteursrecht dat op de muziek rust. Maar er is ook muziek dat via deze netwerken uitgewisseld wordt wat volkomen legaal is en waar men geen geld voor hoeft te betalen, namelijk zogenaamde rechtenvrije muziek.
Rechtenvrije muziek is dus muziek waarop geen auteursrechten meer berusten. Hier valt echter hier geen ‘moderne muziek’ zoals Top-40 muziek, maar meer oude muziek en muziek uit ‘vreemde culturen’ zoals uit Griekenland en Turkije.
Naast de rechtenvrije muziek is er ook nog zoiets als ‘open source muziek’. Dit is hetzelfde principe als rechtenvrije muziek maar is meer toegankelijk voor de consument zelf. Een voorbeeld hiervan is Simuze, dit is een Nederlandstalig platform waar artiesten dus zelf muziek beschikbaar kunnen stellen en de gebruikers muziek gratis kunnen downloaden en weer verder delen. Alle muziek die daar op staat is compleet rechtenvrij en mag dus oneindig gebruikt en gedeeld worden.
Al met al zijn er zowel voor- als nadelen aan rechtenvrije of open source muziek. Een voordeel is onder andere dat men niet meer hoeft te betalen voor de muziek en het dus gratis en compleet legaal kan downloaden. Nog een voordeel is dat de muziek ook verder gedeeld mag worden, zo kan de horeca de muziek bijvoorbeeld voor haar consumenten gebruiken zonder dat er dure licenties voor moeten worden betaald.
Een nadeel is echter dat de consument meestal niet zit te wachten op bijvoorbeeld muziek uit Griekenland of Turkije, maar toch wel eigentijdse moderne muziek wil luisteren. Maar een alternatief is dus in ieder geval beschikbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten